Το τέλος του διλήμματος

Χαθήκαμε... Μάλλον χάθηκα. Δεν πνιγηκα στη δουλειά. Κάθε άλλο. Μάλλον τεμπέλιασα λίγο παραπάνω τελευταία..

Πάντως δεν έχω παράπονο, η ζωή μου έχει πολύ ενδιαφέρον τελευταία. Ακούστε τι έγινε.

Ένας φίλος - συνάδελφος - δημοτικός σύμβουλος με κάλεσε να παίξω σε μια συναυλια για το δήμο πανοράματος... Θα συμμετεχουν και άλλοι φίλοι. Η συναυλια έχει θέμα musicals, προβλέπεται να βγει καλή. Ο ίδιος άνθρωπος με πρότεινε σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρία η οποια ζητουσε μηχανικό ηλεκτρολόγο με προσόντα παρόμοια με τα δικά μου.

Το δίλημμα είχε ως εξής: Από τη μία η παρούσα δουλειά, με πολυ ωραίο κλίμα συνεργασίας, ευέλικτο ωράριο και μετρημένα χωσίματα, ξεκούραστα, καθαρά, γραφειάκι, υπολογιστές, σχέδια, διακίνηση εγγράφων.. Μελετητικό γραφείο ρε αδερφε..

Απο την άλλη, ΓΙΓΑΝΤΙΑ κατασκευαστική με κύρος πολυεθνικής εταιρίας, σίγουρο μέλλον, καλές προοπτικές, φοβερή εξέλιξη και πολύ καλό πακέτο αποδοχών.

Τα κατα; Στην πρώτη περίπτωση μάλλον κανένα πέρα απο την ασυνενοησία με τη λογίστρια και κάποιες minor προστριβές σχετικά με το οικονομικό (οι οποιες όμως λύνονται στο φτερό).
Στη δευτερη περίπτωση είναι σημαντικότερα.. Εξοντοτικό ωράριο, συνθήκες εργοταξιου, μπίχλα, ζέστη τρεχάλα και όποιος αντέξει..

Συνολικά θα το έθετα ότι είχα να διαλέξω ανάμεσα στην εύκολη λυση, τη χαλαρή,τη βολική, σε αντιπαράθεση με τη δύσκολη επιλογή της κούρασης - εξέλιξης.

Τελικά διάλεξα το δευτερο... Δεν ξέρω άν έκανα καλα. Δν μετανοιωνω. Σε 2 βδομάδες ξεκινάω. Οπως είπα κ πριν οποιος αντεξει. Πάντως το νυν αφεντικό μου μού είπε να του τηλεφωνήσω αν το μετανοιώσω ή αν δεν μου αρέσει εκει, και να ξαναγυρίσω. Υπέροχος?

Wish me luck. I'll need it probably..
Nice writing to you again...

Νέο Μαγαζάκι...

Την Τετάρτη αυτή (28/2) ξεκινάμε με τον Άρι εμφανίσεις στο bar MeMento, στην Παλαιών Πατρών, δίπλα στο επάνω Cardu... Προκειται για ένα μαγαζάκι μεγαλύτερο του Βυθού και θα τολμουσα να πω αρκετά πιο cozy..
Εσείς που θα τύχει να διαβάσετε αυτό το blogaki και δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε αυτη την Τετάρτη περάστε απο εκεί μια βολτα.. Έχει καλή ατμόσφαιρα το μαγαζί, πιστευω θα είναι ωραία βραδιά.. Άλλωστε αυτό που κάνει αυτές τις βραδιές μοναδικές δεν είναι το live τόσο όσο η καλή παρέα και η καλή διάθεση του κόσμου να συμμετέχει.. Ελπίζω να μαζευτούμε πολλοί, είναι και μια καλή ευκαιρία να μαζευόμαστε αυτές οι εμφανίσεις..

See You There!
Live starts @ 22:00

Δειλά Δειλά....

Ξεκινάω κι εγώ.. Κάπως έτσι γίνεται στην αρχή, ετοιμάζεις μια κάρτα (για την ακρίβεια εμένα μου την ετοίμασε η Θάλεια,δν αναφέρω το επίθετό της γιατί δν είμαι σίγουρος ότι θέλει τη διαφήμιση) και βγαίνεις στη γύρα για να τη μοιράσεις... περιγράφεις με δυο λόγια τί είναι αυτό με το οποίο ασχολείσαι ακριβώς, (αν το ξέρεις) και μετά περιμένεις..

Ελπίζω να σας αρέσει, σε εμένα άρεσε πολύ.
Άντε και στα δικά σας!

There is smoke.... But is there fire?

What's the buzz? Tell me what's happening...

Something's up. Meetings over meetings, songs, playlists, plans... There might be a new happening..
Παίζουν πολλές ιδέες. Πολλή διάθεση. Ειναι αλήθεια ότι η ιδέα είναι αρκετά παλιά, ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ η κατάλληλη ευκαιρία για να υλοποιηθεί. Ούτε τώρα υπάρχει! Όμως, λίγο οι καταλήψεις, λίγο η απόλυση του Περικλή από το στρατό, λίγο το σταριλίκι του Ίωνα και τα νυχτοπερπατήματά μας στην πόλη ως γνήσιοι πλέον grouppies των DeNiro μας ανάψαν φωτιές.

Ναι λοιπόν. Η ιδέα είναι μια Νέα Μπάντα. Αυτό θέλουμε να φτιάξουμε. Η σύσταση του σχήματος έχει καθοριστεί και το playlist είναι υπό συζήτηση. Οι πρόβες θα ξεκινήσουν ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ σε μια βδομάδα..

Και τί σας νοιάζει εσάς? Έ βέβαια εσείς θέλετε μόνο το αποτέλεσμα. ΕΜΕΙΣ όμως όχι. Θέλουμε την βοήθεια σας. Την άποψή σας. Μυστικοπάθειες και υπεροψίες δεν χωράνε. Θέλουμε να φτιάξουμε κάτι για το οποίο θα είστε περήφανοι, θα το στηρίξετε και θα το αποζητάτε. Και για να συμβεί αυτό θέλουμε τις ιδέες σας.

Ερώτηση πρώτη: ΤΙ να παίξουμε; Ιδέες υπάρχουν πολλές.. Όμως αν θέλετε να κάνετε τις προτάσεις σας να είστε σίγουροι ότι θα ληφθούν σοβαρά υπ' όψη..
Ερώτηση δεύτερη: Αυτή η μπάντα θέλει νονό. Θέλει κανείς να τη βαφτίσει;;;

Περιμένω τη συμμετοχή σας εδώ ή από κοντά,ή όπως τελοσπάντων θέλετε...

Btw.. Υπάρχουν πολλά νέα.. Το blogaki κοιμήθηκε γιατί δεν παίζει πολύ κέφι.. Ίσως μετά από αυτό το post να ξαναζωντανέψει...

Με νίκησε το μικρόβιο..

Το πάλεψα πολύ. Μια βδομάδα έχω πήξει στο συνάχι και στη μπίχλα και προσέχω μη με κρεβατώσει η αρρώστια. Τελικά τα κατάφερε. Ξύπνησα σήμερα με μια αμυγδαλή πρησμένη σαν αυτά που λένε ότι στα πρήζει η πεθερά σου (how should I know I don't have one... πεθερά εννοείται.. )
Ξεκίνησε χαλαρά με λίγ ο πόνο αλλά κατέληξε σε τρελό πυρετό, πονοκέφαλο και άλλα πολλά που ένας φίλος θα ονόμαζε "too much information to know.." Αφού παστώθηκα στα φάρμακα και κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου από τον πυρετό είπα να σας γράψω 2 λογάκια, όχι τίποτα, αλλα δεν αντέχω να κάνω κ τίποτα άλλο...
Ας αφήσω όμως την αρρώστια στο πλάι. Τελικά χθές έφευγε ο Ανδρέας για να επιστρέψει στο Λονδίνο και εγώ φυσικά δεν είχα ιδέα... Του τηλεφώνησα το ίδιο απόγευμα για να βγούμε! Λέτε να έχω πρόβλημα;
Οι γιορτές τελειώσανε και σιγά σιγά αποχαιρετούμε αυτούς που ήρθαν στην Ελλάδα για διακοπές. Η λίστα είναι μεγάλη και φυσικά με την αρρώστια μου δε βλέπω να αποχαιρετάω κανένα.. Sorry, το ήθελα πολύ και κάποια πρόσωπα το ξέρουν καλά αυτό αλλά... με γονάτισε το μικρόβιο.

Αυτά τα λίγα για σήμερα, αύριο πάλι, ελπίζω να κοιμηθώ και να ξυπνήσω δυνατότερος αν και τα μαγικά φυστίκια μου τελείωσαν.. Όποιος μπορεί να ειδοποιήσει το σούπερ γκούφι να μου φέρει άλλα γιατί αλλίως δεν έχει άλλα ΤΑ-ΝΤΑΧ (english translation of Ta-Dah ...)

Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία;... not for me!

Δεύτερη μέρα Χριστουγέννων σήμερα και φέτος οι γιορτές κυλίσανε (ή κυλάνε ακόμα) χωρίς μελαγχολία. Είναι γεγονός ότι το παρελθόν μου είναι διάσημο για τις αναποδιές που περνάω κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Οι μέρες αυτές είναι φτιαγμένες (εμπορικό κατασκεύασμα δε λέω αλλα το τρώμε όλοι, μην κάνετε τους αδιάφορους) για να τις περναμε με ΠΟΛΥ δικούς μας ανθρώπους, φίλους και συντρόφους. Εγώ λοιπόν τους χειρότερους καβγάδες και χωρισμούς τους έχω κάνει Χριστούγεννα και κυρίως Πρωτοχρονιά ...
Φέτος πέρασα την ημέρα των Χριστουγέννων (χθές δηλαδή) με ένα πολυ καλο φίλο. Ένα φίλο που είναι πραγματικός αν και βρίσκεται συνεχώς πολύ μακρυά μας. Και εκεί που πίναμε καφεδάκι εορταστικό και κάναμε catch up τα νέα του εξαμήνου (τόσο είχα περίπου να τον δω) με έπιασε μια συγκίνηση τρομερή.. Αυτή που σε πιάνει ξαφνικά, χωρίς λόγο για να σου θυμίσει ότι είσαι ευτυχισμένος.
Η ευτυχία δεν εντοπίζεται σε υπερβολές.Χρειάζονται πράγματα απλά, ίσως καθημερινά. Το εξάμηνο που πέρασε, σε κάθε τηλεφωνική επαφή (ή ιντερνετική) με το φίλο αυτόν συζητούσα πάντα ένα πρόβλημα, δικό μου ή ένα δικό του. Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι ξαφνικά τον έχω απέναντι μου και συζητάω για ευχάριστα μικροπράγματα, χωρίς στεναχώρια και προβλήματα. Και γι αυτό συγκινήθηκα. Αυτό σίγουρα είναι ευτυχία για μένα και την είχα χάσει τελευταία.
Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές, καλή πρωτοχρονιά που έρχεται, πολλή υγεία σωματική αλλά και ψυχική..Δεν έχω διάθεση να σας καταθλίψω. Να περάσετε όμορφα τις υπόλοιπες γιορτές, να ξεκουραστείτε και να γελάσετε πολύ, σε κάθε ευκαιρία ακόμα και αν δεν είναι αρκετά καλή!
Καμιά φορά η ευτυχία είναι κάτω από τη μύτη μας. Αν δεν τη βρήκατε ακόμα κάπου αλλού κοιτάξτε και εκεί.
(Αυτό το τελευταίο μου θύμησε τη διαφήμιση Ultrex με πρωταγωνιστή το Stevie Wonder. Αφού δοκίμασες όλα τ' άλλα και τίποτα δε δούλεψε, λούσου με Ultrex και ΘΑ ΔΕΙΣ!)

Δεν υπάρχουν όρια!

Ακόμα το σκέφτεστε;;;

Μετά και τις τελευταίες αυξήσεις στους φόρους συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας..... ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΤΑΙΡΙΑ. Η επιλογή ΜοΝοΔρΟμΟς...


Μπάχα - Tel (ή BacaTel international θα τη βρείτε επίσης..)
και δώρο με κάθε νέα ανανέωση συμβολαίου μία συσκευή μπαχατέλα...
ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ;;