Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία;... not for me!

Δεύτερη μέρα Χριστουγέννων σήμερα και φέτος οι γιορτές κυλίσανε (ή κυλάνε ακόμα) χωρίς μελαγχολία. Είναι γεγονός ότι το παρελθόν μου είναι διάσημο για τις αναποδιές που περνάω κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Οι μέρες αυτές είναι φτιαγμένες (εμπορικό κατασκεύασμα δε λέω αλλα το τρώμε όλοι, μην κάνετε τους αδιάφορους) για να τις περναμε με ΠΟΛΥ δικούς μας ανθρώπους, φίλους και συντρόφους. Εγώ λοιπόν τους χειρότερους καβγάδες και χωρισμούς τους έχω κάνει Χριστούγεννα και κυρίως Πρωτοχρονιά ...
Φέτος πέρασα την ημέρα των Χριστουγέννων (χθές δηλαδή) με ένα πολυ καλο φίλο. Ένα φίλο που είναι πραγματικός αν και βρίσκεται συνεχώς πολύ μακρυά μας. Και εκεί που πίναμε καφεδάκι εορταστικό και κάναμε catch up τα νέα του εξαμήνου (τόσο είχα περίπου να τον δω) με έπιασε μια συγκίνηση τρομερή.. Αυτή που σε πιάνει ξαφνικά, χωρίς λόγο για να σου θυμίσει ότι είσαι ευτυχισμένος.
Η ευτυχία δεν εντοπίζεται σε υπερβολές.Χρειάζονται πράγματα απλά, ίσως καθημερινά. Το εξάμηνο που πέρασε, σε κάθε τηλεφωνική επαφή (ή ιντερνετική) με το φίλο αυτόν συζητούσα πάντα ένα πρόβλημα, δικό μου ή ένα δικό του. Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι ξαφνικά τον έχω απέναντι μου και συζητάω για ευχάριστα μικροπράγματα, χωρίς στεναχώρια και προβλήματα. Και γι αυτό συγκινήθηκα. Αυτό σίγουρα είναι ευτυχία για μένα και την είχα χάσει τελευταία.
Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές, καλή πρωτοχρονιά που έρχεται, πολλή υγεία σωματική αλλά και ψυχική..Δεν έχω διάθεση να σας καταθλίψω. Να περάσετε όμορφα τις υπόλοιπες γιορτές, να ξεκουραστείτε και να γελάσετε πολύ, σε κάθε ευκαιρία ακόμα και αν δεν είναι αρκετά καλή!
Καμιά φορά η ευτυχία είναι κάτω από τη μύτη μας. Αν δεν τη βρήκατε ακόμα κάπου αλλού κοιτάξτε και εκεί.
(Αυτό το τελευταίο μου θύμησε τη διαφήμιση Ultrex με πρωταγωνιστή το Stevie Wonder. Αφού δοκίμασες όλα τ' άλλα και τίποτα δε δούλεψε, λούσου με Ultrex και ΘΑ ΔΕΙΣ!)