Με νίκησε το μικρόβιο..

Το πάλεψα πολύ. Μια βδομάδα έχω πήξει στο συνάχι και στη μπίχλα και προσέχω μη με κρεβατώσει η αρρώστια. Τελικά τα κατάφερε. Ξύπνησα σήμερα με μια αμυγδαλή πρησμένη σαν αυτά που λένε ότι στα πρήζει η πεθερά σου (how should I know I don't have one... πεθερά εννοείται.. )
Ξεκίνησε χαλαρά με λίγ ο πόνο αλλά κατέληξε σε τρελό πυρετό, πονοκέφαλο και άλλα πολλά που ένας φίλος θα ονόμαζε "too much information to know.." Αφού παστώθηκα στα φάρμακα και κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου από τον πυρετό είπα να σας γράψω 2 λογάκια, όχι τίποτα, αλλα δεν αντέχω να κάνω κ τίποτα άλλο...
Ας αφήσω όμως την αρρώστια στο πλάι. Τελικά χθές έφευγε ο Ανδρέας για να επιστρέψει στο Λονδίνο και εγώ φυσικά δεν είχα ιδέα... Του τηλεφώνησα το ίδιο απόγευμα για να βγούμε! Λέτε να έχω πρόβλημα;
Οι γιορτές τελειώσανε και σιγά σιγά αποχαιρετούμε αυτούς που ήρθαν στην Ελλάδα για διακοπές. Η λίστα είναι μεγάλη και φυσικά με την αρρώστια μου δε βλέπω να αποχαιρετάω κανένα.. Sorry, το ήθελα πολύ και κάποια πρόσωπα το ξέρουν καλά αυτό αλλά... με γονάτισε το μικρόβιο.

Αυτά τα λίγα για σήμερα, αύριο πάλι, ελπίζω να κοιμηθώ και να ξυπνήσω δυνατότερος αν και τα μαγικά φυστίκια μου τελείωσαν.. Όποιος μπορεί να ειδοποιήσει το σούπερ γκούφι να μου φέρει άλλα γιατί αλλίως δεν έχει άλλα ΤΑ-ΝΤΑΧ (english translation of Ta-Dah ...)